Uwaga! Zmiany w unijnych przepisach dotyczących opakowań grożą zalewem plastiku.

Wzywamy do poprawienia błędów w proponowanych zapisach w unijnym rozporządzeniu dotyczących opakowań i odpadów opakowaniowych, które penalizują materiały nadające się do recyklingu (takie jak np. tektura), a jednocześnie promują tworzywa sztuczne.

Saverio Mayer, CEO Europe Smurfit Kappa:

Wyobraź sobie, że odpowiadasz za regulacje dotyczące opakowań w Unii Europejskiej. Wprowadzasz nowe zasady, aby zmniejszyć ilość odpadów i zanieczyszczeń. Jak na razie wygląda to dobrze, ale później okazuje się, że poprawka nakazująca ponowne użycie opakowań spowoduje wręcz powódź plastiku. To jest dokładnie przeciwieństwo tego, co chcesz osiągnąć. Czy mimo wszystko zagłosujesz za takim rozwiązaniem?

Odpowiedź jest oczywista. Właśnie teraz przed takim dylematem stoi UE, która debatuje nad proponowanymi poprawkami do rozporządzenia w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (PPWR). 

Wszyscy popieramy to, co UE chce osiągnąć poprzez to rozporządzenie. Ostatnie poprawki przynoszą jednak efekt przeciwny do zamierzonego. Narzucałyby one, w bardzo ogólny sposób, obowiązkowe zasady ponownego użycia opakowań transportowych. W praktyce decyzja ta stanowiłaby karę dla materiałów nadających się do recyklingu, takich jak tektura, przy jednoczesnym promowaniu przemysłu tworzyw sztucznych. 

Analiza przeprowadzona przez branżowe stowarzyszenie FEFCO wykazała, że zamiast zmniejszenia ilości produkowanych zbędnych plastikowych opakowań transportowych ich liczba może podwoić się do 2040 roku (1). Nie można też poddać plastiku recyklingowi bez negatywnych konsekwencji dla środowiska. Nie oznacza to jednak, że powinniśmy się poddać i akceptować fakt, że produkcja plastikowych gór w celu ich ponownego wykorzystania jest dobrą alternatywą. 

„Zamiast znacznego ograniczenia produkcji zbędnych plastikowych opakowań transportowych ich ilość podwoi się do 2040 r.”

Cała nasza działalność w Smurfit Kappa opiera się na ograniczaniu wpływu opakowań na środowisko naturalne naszej planety i poprawianiu łańcuchów dostaw dla miliardów ludzi. Wykorzystujemy naszą wiedzę w zakresie innowacji do opracowywania zrównoważonych opakowań, zwłaszcza substytutów tworzyw sztucznych. Nasze rozwiązania opakowaniowe są odnawialne, nadają się do recyklingu i są biodegradowalne. Włókna naszych pudełek poddajemy recyklingowi aż 25 razy w całym okresie ich użytkowania, a na koniec po prostu wracają do natury.

„Plastik pozostaje już na zawsze. Jest wytwarzany z paliw kopalnych i zaledwie 9 procent w skali świata jest poddawane recyklingowi (2). To zatrważające dane. Nawet ta niewielka ilość plastiku, który trafi do recyklingu, i tak pewnego dnia zostanie spalony i uwolni CO2 lub skończy jako śmieci i nie ulegnie naturalnej biodegradacji jak tektura”.

Z drugiej strony produkty papierowe są w pełni odnawialne, nadają się do recyklingu i biodegradacji. Szczególnie tektura odgrywa ważną rolę w przejściu UE na gospodarkę o obiegu zamkniętym.

Dysponujemy doskonałym, wysokowydajnym systemem recyklingu tektury (na poziomie powyżej 90 procent). To najwyższy odsetek w Europie w porównaniu do wszystkich innych materiałów opakowaniowych. Opakowania z tektury falistej zawierają średnio 89% materiałów pochodzących z recyklingu(3).

Tektura powinna być wyłączana z obowiązku ponownego wykorzystania. Zabraliśmy głos w tej debacie, ponieważ jesteśmy liderem w branży w zakresie zrównoważonego rozwoju i odgrywamy istotną rolę w realnym ograniczaniu zużycia plastiku. Zbieramy zużyte opakowania i ponownie wykorzystujemy ponad 90 procent w ramach naszego modelu biznesowego w obiegu zamkniętym. W ubiegłym roku aż 94,3 procent naszych opakowań posiadało certyfikat kontroli pochodzenia produktu zgodnie ze standardami zrównoważonego rozwoju FSC, PEFC lub SFI.

„Plastik pozostaje na zawsze. Jest wytwarzany z paliw kopalnych i zaledwie 9 procent w skali świata jest poddawane recyklingowi. To zatrważające dane.”

Marki takie jak The North Face postawiły sobie za cel ograniczenie stosowania plastiku. Nasza firma, Smurfit Kappa, pomaga im na przykład w zastąpieniu torebek foliowych stosowanych w sprzedaży internetowej na bardziej zrównoważone opakowania papierowe. Firmy nie chcą zwiększać  ilości zużywanego plastiku. Nie tylko klienci zwracają na to uwagę, ale i każde przedsiębiorstwo jest zależne od natury w kontekście  stabilności i bezpieczeństwa.

Nie chcemy cofać postępu i zawrócić do wczorajszej gospodarki. Nie sugerujemy, że nie ma miejsca na plastik tam, gdzie inne metody dziś nie istnieją. W wielu przypadkach plastik ma uzasadnione zastosowanie, np. w branży medycznej lub pakowaniu płynów. Ale nie mówmy o podwojeniu ilości plastikowych opakowań używanych tylko do przemieszczania towarów. To niedopuszczalne.

Dysponujemy doskonałym, wysokowydajnym system recyklingu tektury, ze wskaźnikiem recyklingu powyżej 90 procent, najwyższym ze wszystkich materiałów opakowaniowych w Europie.
Cele w takim kształcie, jak proponowane w poprawkach, powinny być wprowadzane tylko wtedy, gdy nie ma wątpliwości, że będą dobre dla społeczeństwa, naturalnego środowiska i gospodarki.

Greenpeace ma rację, twierdząc, że zwiększenie zużycia plastiku jest „z natury nie do pogodzenia z gospodarką o obiegu zamkniętym” (4). Słuszna jest teza, że ograniczenie produkcji tworzyw sztucznych jest pilną potrzeba. 

Jeżeli tak szeroko sprecyzowany cel nie zostanie odrzucony lub zmodyfikowany, spowoduje zwrot w przeciwnym kierunku do zamierzonego.

 

(1) https://www.politico.eu/sponsored-content/plastic-economy-the-unintended-consequence-of-reuse-targets

(2) https://www.unep.org/news-and-stories/story/plastic-treaty-progress-puts-spotlight-circular-economy

(3) https://www.fefco.org/lca/

(4) https://ipen.org/news/new-greenpeace-report-calls-out-toxic-hazards-recycled-plastic#:~:text=The%20report%2C%20%22Forever%20Toxic%3A,be%20hazardous%20to%20human%20health.